Adaptacja – plik pptx
„Wszystkiego, co naprawdę trzeba wiedzieć o tym, jak żyć, co robić i jak postępować, nauczyłem się w przedszkolu. Mądrość nie znajdowała się na szczycie wiedzy zdobytej
w szkole średniej, ale w przedszkolnej piaskownicy. Tam się nauczyłem, że trzeba:
- dzielić wszystko,
- postępować uczciwie,
- nie bić innych,
- odkładać na miejsce każdą znalezioną rzecz,
- sprzątać po sobie,
- nie brać nic, co do mnie nie należy,
- powiedzieć „przepraszam”, jeśli się kogoś uraziło,
- myć ręce przed jedzeniem,
- spuszczać wodę,
- jeść maślane bułeczki i popijać mlekiem,
- prowadzić zrównoważone życie,
- trochę się uczyć i trochę myśleć,
- malować i rysować, i śpiewać, i tańczyć, i bawić się,
- i codziennie trochę pracować,
- a po południu się zdrzemnąć.”
• Robert Fulghum „Wszystkiego, co naprawdę trzeba wiedzieć, nauczyłem się w przedszkolu”
Instytut Prasy i Wydawnictw Novum, Warszawa 1991
Adaptacja to przystosowanie do nowego środowiska, sytuacji i warunków. Dla małego dziecka często pierwszym środowiskiem jest przedszkole, w którym zdobywa pierwsze doświadczenia i umiejętności społeczne. Dlatego ważne jest aby te doświadczenia przebiegały w atmosferze wzajemnego zrozumienia i poczucia bezpieczeństwa.
Jak towarzyszyć dziecku podczas adaptacji w środowisku przedszkolnym?
- Drodzy Rodzice wyjdźcie z domu wcześnie, by po drodze do przedszkola mieć sporo czasu na rozmowę i nie poganiajcie zdenerwowanego nową sytuacją malucha.
- Zdecydowanie i spokojnie pożegnajcie się z pociechą, jednak nie za długo, by nie przedłużać trudnego rozstania.
- Płaczącemu brzdącowi powiedźcie, że teraz pocieszy i zaopiekuje się nim pani, ponieważ Wy musicie pójść się do pracy, by szybko wrócić po niego przed końcem przedszkolnych zajęć.
- Wspominajcie, że w przedszkolu czekają na niego inne dzieci, które chcą się z nim bawić oraz nowe i ciekawe zabawki.
- Pamiętajcie, że wszystkie dzieci, gdy tylko znajdą się w sali, włączają się w zajęcia: wspólne zabawy, posiłki, rysowanie, śpiewanie, spacery – dlatego nie pamiętają nawet przez minutę o smutku.
- Kluczem do udanej adaptacji jest mieszanka elastyczności i cierpliwości. Zanim zaoferujesz dziecku wsparcie, przyjrzyj się też własnym emocjom. Maluch podświadomie wyczuwa twój własny stosunek do placówki i rozłąki. Potraktuj moment pójścia pociechy do przedszkola jako kolejny krok milowy w jego życiu, uwierz w kompetencje i możliwości dziecka, a przy tym poczuj w pełni rodzicielską dumę. Dzięki dobremu przygotowaniu, indywidualnemu podejściu i otwartej komunikacji już wkrótce twoje dziecko stanie się pełnoprawnym przedszkolakiem!